Eef Alberts

• 

  Paul Broekman

  01-12-2002 16:52

  Gisteravond Eef Alberts zien spelen in Den Haag. Wat een gitarist! Behoort m.i. tot de top van de wereld maar lijkt daar zelf maar weinig aan te doen (publiciteit dan) Het kroegje “Murphy's Law” was wel gevuld maar je zou toch rijen mensen buiten verwachten. Eef speelt jazz met een afwisselend gitaargeluid, soms scheurend soms clean etc. Maar hij is werkelijk van alle markten thuis en speelt de sterren van de hemel. Hier in Den Haag is hij leraar op het conservatorium. Wat ik niet begrijp, en toen ik hem ernaar vroeg hij dus ook niet, is dat zijn leerlingen ouderwets spelen terwijl hij alle moderne klanken en stijlen uit zijn instrument perst. Onbegrijpelijk. Krijg je de kans hem in de buurt te zien, zeker gaan.
• 

  Paul Broekman

  01-12-2002 17:08

  The Eef Albers trio (zonder “t”) met : Leon Klaasse drums en Frans v.d. Hoeven bas.
• 

  Arty d'Artagnan

  01-12-2002 18:25

  Ja wat zal ik zeggen Paul, waarschijnlijk heeft Eef Albers intelligentere studenten als dat hij zelf beseft, zij willen allen graag de basis(ouderwets) leren spelen maar niet hun leraar (Eef Albers) imiteren, zeer prijzenswaardig zou ik zeggen, zou er dan toch een grond van waarheid in zitten als men stelt dat de beeldende kunst als discipline veel zou kunnen leren van het inmiddels vruchten afwerpend muziekonderwijs ik denk het wel..!!!
• 

  Paul Broekman

  01-12-2002 18:49

  Niet immiteren maartoch een beetje modern zijn bedoel ik
• 

  Arty d'Artagnan

  01-12-2002 20:16

  Kan je natuurlijk jezelf afvragen wat modern is, vanmorgen bij vrije geluiden vpro de docu over John Coltrane gezien, heel fijn dat soort stuff weer eens te zien een opmerkelijk feit vond ik de laatste amateurfilmopnamen gemaakt tijdens de laatste drie jaar van zijn leven middel jaren zestig.

  De muziek die hij toen maakte viel bepaald niet meer in de smaak van het “grote” publiek en ik kan mij dat nu anno 2002 nog wel voorstellen, zijn zoektocht om nieuwe wegen open te breken bracht hem op het niveau wat ikzelf toch wel herken maar ook het gevaar van inzie.

  Althans als de doelstelling duidelijk genoeg is maakt het niet uit maar de muziek beleven en spelen op het niveau waarop ik doel is eigenlijk denk ik toch alleen voor de musicus zelf interessant en een aantal zelf spelende mensen waarschijnlijk.

  Toen ik enige jaren geleden nog speelde bij het Haags Dagorkest en wij vaak optraden in o.a. bejaardentehuizen, buitenlokaties in Scheveningen,Kijkduin en Radio Rijnmond was het een rare sensatie de ene dag in een bejaardentehuis nog de voetjes van de vloer te kunnen krijgen met een compilatie uit bijv. “De Jantjes” en dan de volgende dag tijdens het spelen van de muziek die je dichter aan het hart ligt nog geen twintig bezoekers te krijgen.

  De keuze ligt altijd bij jezelf, hoe ver wil je gaan en wat is modern, ik denk dat het niveau waar John Coltrane naar zocht en velen na hem zich op een universeel tijdloos moment bevindt en is dat tevens de grote aantrekkingskracht, van modern kan je dan niet meer spreken wel van het ontwikkelingsniveau van de respectievelijke musici.

  Nou ja, ik klets ook maar wat geloof ik, groetjes en succes met de feestjes hou je er wel rekening mee dat de meeste van die lullo's een bonnetje vragen na afloop..???
• 

  Paul Broekman

  01-12-2002 21:22

  Ik heb nix tegen bonnentjes… :-)

  Met modern, een relatief begrip, ik weet 't, bedoelde ik dat in relatie tot de toch wat overheersende bebob en hardbob sfeer die hier in Den Haag doorklinkt op veel sessies en optredens.

  Mike Stern, Scofield en kornuiten zijn ook weer niet echt modern als je ze vergelijkt met hiphop jazz dance en types als Bill Frisell vergelijkt. De melodische fraseringen en impro's van Eef Albers zijn zonder meer eigentijds. De benadering van het gitaar spelen soms wel soms niet. Maar mede vanwege zijn pop verleden is zijn jazz toegankelijk. Frisell is ingewikkeld.Mike Stern,John Scofield enz. zijn ook ingewikkeld maar blijven een toegankelijkheid behouden en dat geld ook voor Eef Albers. Die zit meer op de lijn (en niveau) van laatst genoemden.
• 

  Arty d'Artagnan

  01-12-2002 22:14

  Ja ik begrijp wat je bedoelt, eigenlijk hebben we het over twee verschillende benaderingen naar de muziek, die ik bedoelde met het laatste werk van o.a. Coltrane en de in ongeveer dezelfde tijd ontstane belangstelling ook hier in Nederland voor de vrije improvisatie en de door jou aangeroerde lijn die meer commercieel is ingesteld toch zonder dit direct als een vies woord te gebruiken ik kan beter stellen dat die muziek een grotere herkenbaarheid oproept bij het publiek omdat het door de melodische structuren beter in het gehoor ligt als een volkomen vrije improvisatie waarbij de benaderingswijze totaal anders is melodie en/of rythme dient volledig los en ongebonden benaderd te worden en uitgevoerd wat ook voor de toehoorder soms kan ontaarden in eeen kakofonie die alleen voor de muzikanten nog interessant is toch ontstaan juist in dat soort sessies de lijntjes die later in een uitgewerkte vorm als stijl of zelfs modern worden aangemerkt.

  Zonder experiment kan ook de muziek zich niet ontwikkelen denk ik en niet elk experiment is geslaagd misschien.

  Jammer dat de hedendaagse cultuur zich niet echt meer leent om deze vormen een kans te geven, in R';dam bijvoorbeeld is de organisatie waar ik soms een project meespeel bijna geheel van hun toch al karige subsidie berooft door onze nieuwe cultuurdragers namelijk het je bekende grote aantal lpf-leden in de gemeenteraad aldaar.

  Maar geen nood tijdens een optreden kan waarschijnlijk binnenkort wel een gepantserde jeep met minstens twee als politieagent verklede militairen worden aangevraagd als beveiliging voor het ongetwijfeld uitzinnige publiek.

  Uitzinnig van vreugde omdat we er ons toch niet onder laten krijgen door dat soort cultuurbarbaren, laat ik stoppen ik wind mij op en afwinden is hier beter op zijn plaats, maar toch….ziet niemand anders dat dan..???